Ze wszystkich najważniejszych zbrodniarzy nazistowskich, życie prywatne Heinricha Himmlera zostało udokumentowane najlepiej.
Publikowane tu po raz pierwszy listy Heinricha Himmlera do żony Margi oraz jej listy do męża - których niedawne odnalezienie w Izraelu stało się prawdziwą sensacją - składają się na obszerną wymianę korespondencji, obejmującą okres od ich pierwszego spotkania w 1927 roku aż do zakończenia wojny w 1945 roku.
Z prywatnych listów Heinricha Himmlera wyłania się wizerunek "zbrodniarza z przekonania". Nie oddzielał swojej działalności jako wykonawcy polityki zagłady od życia prywatnego. Ludobójstwo postrzegał jako nałożony na niego obowiązek, który należało sumiennie wykonać. W jego listach nie ma choćby śladu zwątpienia, z których zwierzałby się żonie. Himmler nie był w żadnym razie trybikiem w totalitarnym mechanizmie. Chciał robić to, co robił, i chciał robić to dokładnie i solidnie.
Centralnym punktem niniejszej publikacji są listy pomiędzy Heinrichem a Margą Himmlerami z lat 1927-1945. Pisane odręcznie listy Heinricha Himmlera pochodzą ze zbioru znalezionego w Izraelu, listy Margi Himmler zostały udostępnione przez Archiwum Federalne w Koblencji. Uzupełnienie stanowią inne dokumenty przechowywane w Tel Awiwie, przede wszystkim fragmenty dziennika córki Heinricha i Margi Himmlrów - Gudrun. Ponadto ze spuścizny Himmlera z Archiwum Federalnego w Koblencji zostały tu zamieszczone fragmenty terminarzy Himmlera, listy Gudrun do ojca, jak również dokumenty i listy Hedwig Potthast.

SS-Brigadeführer Odilo Globocnik, od listopada 1939 roku dowódca SS i Policji w Dystrykcie Lublin, przeszedł do historii przede wszystkim jako autor potwornego planu fizycznej likwidacji stłoczonych w gettach Żydów za pomocą trującego gazu. Pomysł szybko zyskał akceptację Berlina. Od marca 1942 roku do obozów zagłady Bełżec, Sobibór i Treblinka zaczęły regularnie przyjeżdżać pociągi śmierci.
Wraz z kierowaną przez Globocnika Akcją Reinhardt masowe, przemysłowe wręcz ludobójstwo osiąga dotychczas niespotykane rozmiary. Do września 1943 roku w samych tylko komorach gazowych ginie co najmniej 1,5 miliona ludzi. Zabiłem dwa miliony ludzi - z cyniczną brutalnością stwierdzi Globocnik w maju 1945 roku.
Określany przez historyków jako archetypiczny nazistowski oprawca, Odilo Globocnik pozostał mimo wszystko człowiekiem bez twarzy, symbolem maszyny do zabijania, wykonawcy, który zaprzedał złu całą swoją osobowość i człowieczeństwo. Komendant obozu Auschwitz, Rudolf Höss, po wojnie wypowie o nim znamienne zdanie: Żydów, jeśli nie byli mu potrzebni do pracy, chciał likwidować na miejscu.
"Zarządca do spraw śmierci" Johannesa Sachslehnera to doskonale napisana historia budowniczego obozów zagłady, potwora, który uczynił z eksterminacji przemysł działający na masową skalę.